کونگ‌فو توآ یک هنر رزمی ایرانی و یکی از سبک‌های ورزش کونگ‌فو است که بر بدن و روان سالم‌تر تاکید می‌کند.[۱] این ورزش با بهره‌گیری از تجربه ابراهیم میرزایی در زمینه‌های رشته‌های مختلف رزمی و جنگ‌های چریکی، در سال ۱۳۵۱ بنیان‌گزاری پس از گذراندن مراحل آزمایش در باشگاه سرباز (پهلوی سابق) فعالیت رسمی خود را با تاسیس دانشکده انشاء تن و روان در سال ۱۳۵۲ آغاز نموده است.[۲]
کونگ‌فو توآ دارای هفت مایگاه (بخش) است که به غیر از مایگاه اول که به حرکات فیزیکی و فعالیت‌های بدنی می‌پردازد، بقیه به جنبه‌های علمی، عرفانی و پزشکی در خصوص تن و روان اشاره دارد.[۳]
اصول اساسی کونگ‌فو توآ توسط ابراهیم میرزایی در کتابی به عنوان کاراته و ذن انتشار یافته است.
هم‌اکنون هزاران کونگ‌فو توآکار در ایران و چندین کشور از جمله آمریکا، کانادا، هلند، ترکیه، آذربایجان، سوریه، لبنان، پاکستان، افغانستان، سوئد، هندوستان و بلژیک فعالیت می‌نمایند.
محتویات
۱ پیشینه
۱.۱ پس از انقلاب اسلامی
۲ هفت مایگاه
۲.۱ مایگاه یکم
۲.۲ مایگاه دوم
۲.۳ مایگاه سوم
۲.۴ مایگاه چهارم
۲.۵ مایگاه پنجم
۲.۶ مایگاه ششم
۲.۷ مایگاه هفتم
۳ لباس
۳.۱ رنگ لباس
۳.۲ شالبند
۳.۲.۱ شالبند سفید
۳.۲.۲ شالبند سبز
۳.۲.۳ شالبند قهوه‌ای
۳.۲.۴ شالبند مشکی
۳.۳ خط‌ها
۳.۳.۱ خط یک ( آناتوآ )
۳.۳.۲ خط دو ( آتادو )
۳.۳.۳ خط سه ( سوتو )
۳.۳.۴ خط چهار ( سامسامائه )
۳.۳.۵ خط پنج ( مایانا )
۳.۳.۶ خط شش ( کوانه و وست مایانا )
۳.۳.۷ خط هفت ( وای ما با تو یا پنجهٔ مرگ )
۴ مراسم خون
۵ آرم کونگ‌فو توآ
۶ پانویس
۷ پیوند به بیرون
پیشینه
ابراهیم میرزایی پس از گذرندان دوره‌های مختلف رزمی در رشته‌هایی همچون کونگ‌فو، کاراته، تکواندو و دوره‌های سخت تکاوری نزد مربیان بزرگ انگلیسی، ژاپنی، کره‌ای و آمریکایی در کشورهای مختلف و همچنین کسب درجاتی همچون دان ۷ افتخاری کاراته، دان ۴ تکواندو و مدرک دکترای تن و روان تا سال ۱۳۴۹؛ نگارش کتابی با عنوان کاراته و ذن را آغاز کرد که در سال ۱۳۵۱ انتشار یافت. سَبْک جدیدی از کونگ‌فو به نام "توآ" که در این کتاب به آن پرداخته شده، از همان سال مراحل آزمایش خود را در باشگاه سرباز (پهلوی سابق) گذراند و در نهایت در سال ۱۳۵۲ با تاسیس دانشکده تن و روان فعالیت رسمی خود را آغاز نمود.
از آن‌جایی که کونگ‌فو توآ با فیزیک بدنی جوانان ایران در آن دوره تناسب خاصی داشت، همراهان این ورزش توانستند موفقیت‌های چشمگیری در مقایسه با ورزشهای رزمی دیگر در ایران کسب کنند. این امر موجب شد تا در کمتر از ۵ سال جمعیت زیادی به سوی این ورزش جذب شوند.[۸] اما در سال ۱۳۵۶ در پی اختلاف بین ابراهیم میرزایی و شاهپور غلامرضا (مسئول ورزش وقت)، دانشکده انشاء تن و روان تعطیل شد و جمعیت همراهان کونگ‌فو توآ در پارک‌ها، سالن‌های کوچک خصوصی و سوله‌های اجاره‌ای به فعالیت خود ادامه دادند.
پس از انقلاب اسلامی
بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم پهلوی تقریباً تمام سالن‌های ورزشی باشگاه تاج تحت مدیریت و حفاظت همراهان کونگ فوتوآ قرار گرفت و فعالیت ورزشی با دیگر آغاز شد و کونگ‌فو توآ حدود ۲ سال موفقیت‌های چشمگیری را کسب نمود.[۱۰] در سال ۱۳۶۰ به سبب فعالیت‌های سیاسی ابراهیم میرزایی بار دیگر فعالیت باشگاه‌های کونگ‌فو توآ ممنوع شد و تا سال ۱۳۷۰ همراهان این ورزش به صورت مخفیانه به معرفی و آموزش این ورزش می‌پرداختند. در سال ۱۳۷۰ با پیگیری‌های مستمر همراهان این فعالیت کونگ فوتوآ با عنوان "انجمن کونگ‌فو توآ" به‌طور رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته آغاز شد. در اواخر سال ۱۳۷۱ فدراسیون کونگ فو، ووشو و رزم آوران تشکیل شد و در سال ۱۳۷۸ به‌نام فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام یافت. در سال ۱۳۷۹ تحت عنوان کمیته مستقل کونگ فوتوآ فعالیت نمود و مجدداً در سال ۱۳۸۱ در زمره سبک‌های فدراسیون ورزشهای رزمی درآمد.در طول این سال ها مسئولین کونگ فو توآ مانند سایر ورزشهای رزمی آیین نامه ها، مقررات علمی و فنی، ارتقاء رتبه های فنی و مدارج مربیگری و داوری را تدوین نمودند . در سال ۱۳۸۴ به خاطرتلاش های مستمر همراهان پیشکسوت ودلسوختگان ومسئولین دولت، فدراسیون کونگ فوجمهوری اسلام ایران تشکیل گردید. و در سال ۱۳۹۰ نام کونگ فو از این رشته جذاب ایرانی حذف شد و در حال حاضر این سبک با نام توآ در ایران و جهان فعالیت می کند.
هفت مایگاه
مایگاه یکم
علم فیزیولوژیکی فعالیت‌های بدن انسانی
مایگاه دوم [
انشاء علوم انسانی
مایگاه سوم
روانشناسی تکنولوژی
مایگاه چهارم
انشاء پزشکی
مایگاه پنجم
فلسفه‌گرائی یا نگرش تفکرآمیز
مایگاه ششم
روح روان
مایگاه هفتم
جهان مجهولات: فراتر از خویشتن.
لباس
گزارش چاپ شده از روند استقبال از کونگ‌فوتوآ در ایران در مجله دنیای ورزش، سال ۱۳۵۳
در اصل لباس کونگ‌فو توآ، تفاوت ساختاری خاصی با لباس کونگ‌فو ندارد ولی در مجموع لباسی که دراین هنر به‌کار می‌رود از شرایط خاصی برخوردار است. از استحکام و دوام زیادی برخوردار بوده و تامین کننده میدان حرکتی دست، پا وتنه می‌باشد.
پیراهن ساده ومعمولی که تمام قسمت‌های بدن را می پوشاندواز هدر رفتن انرژی بدن جلوگیری می‌کند، معمولاً از جنس نخی و الیاف طبیعی است تا عرق بدن را جذب کند. کمرشلوار کونگ‌فو چنان طراحی شده که مهره‌های قوس کمری ستون مهره را محافظت می‌کند (درهنگام وارد شدن نیرو و فشارهای زیاد از لغزیدن مهره‌ها به روی هم وآسیب دیده گی آنها جلوگیری می‌کند) ودرقسمت مچ پا نیز شلوار کونگ‌فو عضلات و زردپی‌های مچ پا رامحکم نگه می‌دارد واز آسیب دیدگی آنها جلوگیری می‌کند.
رنگ لباس
لباس کونگ‌فو سیاه رنگ می‌باشد.
از نظر علمی رنگ سیاه انرژی را در خود جذب کرده و ازهدررفتن انرژی جلوگیری می‌کند. درکونگ‌فو سیاهی رنگ مقدسی می‌باشد؛ بدین منظور که رنگ سیاه درمقابل رنگ‌های دیگر مقاومت می‌کند ونفوذ هرگونه رنگ درآن بی‌اثر است. از نظر علمی رنگ سیاه نمی گذارد انرژی بدن که در اثر سوخت وساز تولید می‌شود از دست برود و آن را در خود نگه می‌دارد واز پیری زودرس و خستگی و کوفتگی عضلات جلوگیری می‌کند.
شالبند
شالبند سفید
اولین شال کونگ فو توآ شال سفید به نشانه آمادگی و ورود به معبد انشاء برای خودسازی؛
شالبند سبز
دومین شال کونگ فو توآ شال سبز یا روییدن در فضای فیزیکی؛
شالبند قهوه‌ای
سومین شال کونگ فو توآ شال قهوه ای یعنی سوختن در ورای نیروهای فیزیکی و رویایی در میدان‌های مبارزه؛
شالبند مشکی
چهارمین شال کونگ فو توآ شال مشکی یعنی عبور از مرز تاریکی‌ها و ابداع و تکامل تکنیک‌های کونگ فو توآ.[۱۵]
خط‌ها
خط یک ( آناتوآ )
آناتوآ با ۵۱۵ تکنیک، ترکیب و عکس‌العمل‌سازی و خاصیت‌های موجی بر اسرار هندسی و خلاف حرکت بدنی در مسیر عالم ذرات است.
خط دو ( آتادو )
آتادو با ۳۱۷ تکنیک، ترکیب و عکس‌العمل‌سازی و خاصیت‌های خلاف موجی به منظور برگردان عالم ذرات و اندیشه حیات است.
خط سه ( سوتو )
به معنای مرز دانایی و خروج از دایره خام عقلی و انهدام ترس از زندگی به معنای تو و من و طبیعت مربوط به من و توست.
خط چهار ( سامسامائه )
سامسامائه اوج قدرت فیزیکی تن در محور هندسی با ۴۱۷۹ تکنیک، ترکیب و عکس‌العمل‌سازی با رسیدگی تن و روان می‌باشد.
خط پنج ( مایانا )
به معنای انهدام اختلالات و نابود کردن ناهنجاری‌ها و مبارزهٔ انسان در مرز آشکار و پنهان به درک اندیشه هاست.
خط شش ( کوانه و وست مایانا )
به معنای صفوف نامناسب انسانی، ناهنجاری‌های روانی، عدم آشنایی بر پزشکی و ترسان از ورود به جهان تفکر آمیز و فلسفه‌گرایی و مجبور کردن انسان به درک آشکار عالم پنهانی که این نیرو تکی بر هدف مایگاه توآ سروده دانایی است.
خط هفت ( وای ما با تو یا پنجهٔ مرگ )
این معنا در کونگ‌فو توآ از هفت مایگاه نیایش به سازندگان اندیشه و داوری انسان‌ها به شناخت و بررسی‌ها و ایجاد انسان به بینش‌ها و دانش‌ها و ترکیب هاست؛ با ۳۳۰۱ تکنیک، ترکیب و عکس‌العمل‌سازی. پنجهٔ مرگ ساخته ابراهیم میرزایی، اوج خشونت انسان و فریاد و طغیان انسان بر ستمگری‌هاست.
مراسم خون
مراسم خون نام مراسم ویژه‌ای در کونگ‌فو توآ می‌باشد که طی آن همراهان شایسته، خون خود را به پاس احترام به خون شهیدان راه حق و تداوم بخشیدن به آن روی اوتایمی می‌ریزند. توآکاران معتقدند اگر کسی برای اوتایمی معبدش خون دهد، برای وطنش جان خواهد داد.
سرور اختصاصی
